Zmniejszone przekrwienie nosa wywołane alergenem i synteza Leukotrienów z aktywnym doustnie inhibitorem 5-lipooksygenazy ad

Każde z nich poddano dwóm wyzwaniom alergenowym, przeprowadzanym co najmniej w odstępie dwóch tygodni, w celu uniknięcia zmian odpowiedzi spowodowanych efektem pierwotnym. 28, 29 Osobnicy byli eksponowani na antygen trzy godziny po doustnej dawce 800 mg N- (1- (benzo- [b] -ten-2-ylo) etylo) -N-hydroksymocznika (A-64077) lub identycznie wyglądającego placebo. A-64077 osiąga maksymalne stężenie w osoczu po 2 do 3 godzin 30 i ma okres półtrwania eliminacji 90 do 180 minut31; poziom w osoczu koreluje ze stopniem zahamowania tworzenia leukotrienów we krwi. Dwie butelki kapsułek dla każdego osobnika, oznaczone zgodnie z kolejnością użycia, dostarczył dr Paul Rubin (Abbott Laboratories, North Chicago); pacjenci i badacze nie byli świadomi tożsamości kapsułki i kolejności dawkowania, która została wyprowadzona z tabeli liczb losowych. Osocze A-64077 badano za pomocą wysokosprawnej chromatografii cieczowej. Wszystkie pomiary chemiczne wykonano w sposób zaślepiony. Protokół NOS-Challenge
Ekspansję alergenu nosowego przeprowadzono za pomocą 3 ml roztworu liofilizowanego antygenu (Hollister-Stier Division, Miles Laboratories, Elkhart, Ind.) W roztworze soli; w celu uniknięcia wpływu zmienionego przepływu krwi na dostępność leku nie stosowano nosa zwężającego naczynia 6, 26. Stężenie skuteczne dla każdego osobnika określono w badaniu przesiewowym (zakres, 2700 do 10 000 jednostek na mililitr) i zastosowano do podwójnie ślepej próby z dawkowaniem. Po wprowadzeniu cewnika z tworzywa sztucznego do jednego otworu nosowego, osoba zakryła nozdrza pod naciskiem bocznym palca wskazującego podczas wkraplania roztworu antygenu. Po jednej minucie antygen został pobrany do strzykawki. Począwszy od 36 minut przed wkropleniem antygenu, nozdrze płukano co 12 minut (w 36, 24, 12 i 0 minutach) 5 ml roztworu soli fizjologicznej, z odzyskiem 3,8 do 4,6 ml, w celu usunięcia mediatorów już obecnych w wydzielinach nosowych; to skutkowało stabilnymi, niskimi stężeniami w linii podstawowej. Nozdrza płukano również co 12 minut po wkropleniu antygenu przez łącznie 72 minuty. Po każdym płukaniu badane osoby oceniały przekrwienie nosa w skali od 0 do 5, przy czym 0 nie powodowało zatoru i 5 całkowitych zamknięć oraz rejestrowano liczbę kichnięć.
Pomiar Mediatorów
Mediatory oznaczono metodą spektrometrii masowej z użyciem chromatografii gazowej zgodnie z opublikowanymi metodami, z wyjątkiem wskazań.32 33 34 Granice czułości testów były mniejsze niż 10 pg na mililitr. Płyny do płukania nosa natychmiast umieszczono na lodzie i odwirowano przy 12 000 x g. Po dodaniu deuterowanych wewnętrznych standardów, płyn do nosa nakładano na wkład C18 Sep-Pak (Supelco, Bellefonte, PA); histaminę eluowano wodą i mierzono jak opisano w innym miejscu, 35 i eikozanoidy wymywano octanem etylu. Eluowany 5-HETE rozdzielono od 12-HETE i 15-HETE za pomocą chromatografii cienkowarstwowej z odwróconą fazą (Bodman Chemical, Media, PA). Deuterowany 15-HETE dodano jako zewnętrzny wzorzec do cienkowarstwowego pasma chromatograficznego fazy odwróconej, ponieważ ma on liniową odpowiedź z dodanym 5-HETE, a obecny 5-HETE był mierzony jak opisano w innym miejscu.36
Pobudzone jonoforem uwalnianie ex vivo leukotrienu B4 34 i tromboksanu B2 32 mierzono jak opisano wcześniej w próbkach krwi pełnej otrzymanej bezpośrednio przed i trzy godziny po podaniu A-64077 lub placebo.
[przypisy: wyszukiwarka skierowań nfz, lioven, dzienniczek pomiaru ciśnienia tętniczego ]