Leczenie infliksymabem, chimerycznym przeciwciałem monoklonalnym IgG1 przeciw czynnikowi martwicy nowotworu, może spowodować powstanie przeciwciał przeciwko infliksymabowi. Oceniliśmy kliniczne znaczenie tych przeciwciał u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Metody
W grupie 125 kolejnych pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna, którzy byli leczeni infuzją infuzji, ocenialiśmy stężenia infliksymabu i przeciwciał przeciwko infliksymabowi, dane kliniczne, działania niepożądane (w tym reakcje związane z infuzją) oraz stosowanie leków towarzyszących przed i 4, 8 i 12 tygodni po każdej infuzji.
Wyniki
Średnia 3,9 infuzji (zakres od do 17) na pacjenta była podawana przez średni okres 10 miesięcy. Przeciwciała przeciw infliksymabowi wykryto u 61% pacjentów. Obecność stężeń 8,0 .g na mililitr lub więcej przed wlewem przewiduje krótszy czas trwania odpowiedzi (35 dni, w porównaniu z 71 dniami u pacjentów ze stężeniami mniejszymi niż 8,0 .g na mililitr; P <0,001) i wyższym ryzykiem reakcje na wlew (ryzyko względne, 2,40; przedział ufności 95%, 1,65 do 3,66; P <0,001). Stężenie infliksymabu było istotnie niższe po 4 tygodniach u pacjentów, u których wystąpiła reakcja na wlew niż u pacjentów, którzy nigdy nie mieli odpowiedzi na infuzję (mediana, 1,2 vs. 14,1 .g na mililitr; P <0,001). Pacjenci, u których wystąpiły reakcje na infuzję, mieli medianę czasu trwania odpowiedzi klinicznej 38,5 dnia, w porównaniu z 65 dniami wśród pacjentów, którzy nie mieli reakcji wlewu (P <0,001). Jednoczesne leczenie immunosupresyjne pozwalało przewidywać niskie miano przeciwciał przeciwko infliksymabowi (p <0,001) i wysokim stężeniom infliksymabu cztery tygodnie po wlewie (P <0,001).
Wnioski
Rozwój przeciwciał przeciwko infliksymabowi wiąże się ze zwiększonym ryzykiem reakcji na infuzję i krótszym czasem odpowiedzi na leczenie. Jednoczesne leczenie immunosupresyjne zmniejsza nasilenie odpowiedzi immunologicznej.
Wprowadzenie
Infliksymab (Remicade, Centocor), chimeryczne monoklonalne przeciwciało IgG1 przeciw czynnikowi martwicy nowotworów, zostało zatwierdzone do leczenia umiarkowanej i ciężkiej choroby Leśniowskiego-Crohna u pacjentów, którzy nie wykazują wystarczającej odpowiedzi na konwencjonalne leczenie i leczenie przetok jelitowo-skórnych. Pojedyncza infuzja dożylna wywołała odpowiedź w ciągu czterech tygodni u 50 do 81 procent pacjentów z oporną chorobą płuc i indukowaną remisją w 25 do 48 procent.1 Odpowiedź może być utrzymywana w przypadku powtarzających się infuzji.2 U pacjentów z chorobą wywołującą przetoki cztery tygodnie po ostatnia z trzech infuzji, w tygodniach 0, 2 i 6, 38 do 55 procent przetok całkowicie się zamknęła, a mediana czasu trwania odpowiedzi wynosiła 90 dni.3. Klinicyści często ponownie leczyli pacjentów z infliksymabem po nawrocie.
Leczenie infliksymabem może prowadzić do tworzenia przeciwciał przeciwko infliksymabowi. Obecność tych przeciwciał była związana z reakcjami na wlew u 6,9 do 19 procent pacjentów.4-9 Przeciwciała te mogły również skrócić czas działania powtarzanych terapii infliksymabem. Przeanalizowaliśmy zależność między przeciwciałami przeciwko infliksymabem i infliksymabem po infuzji, efektem klinicznym infliksymabu i działaniami niepożądanymi związanymi z infuzją.
[więcej w: terapia uzależnień warszawa, usg wroclaw, stomatologia rzeszów ]
[więcej w: gumtree wieliczka, dzienniczek pomiaru ciśnienia tętniczego, wyszukiwarka skierowań nfz ]
Comments are closed.
Sporo ciekawych informacji
[..] Blog oznaczyl uzycie nastepujacego fragmentu rehabilitacja[…]
Profilaktyka to regularne badania
[..] Artukul zawiera odniesienia do tresci: lekarz[…]
Mam 59 lat i od 2 lat biorę tabletki