The Sequelae of Haemophilus influenzae Zapalenie opon mózgowych u dzieci w wieku szkolnym czesc 4

W pięciu z tej ostatniej grupy utrata słuchu nie została rozpoznana dopiero po zwolnieniu. Elektroencefalogramy były nieprawidłowe w 20 z 37 dzieci, dla których zostały zamówione, a tomografia komputerowa była nienormalna u 9 z 14 dzieci, dla których zostały zamówione. U 17 dzieci (18 procent próby) stwierdzono trwałe powikłania neurologiczne (występujące sześć tygodni po wypisaniu), z których wszyscy mieli powikłania w ostrej fazie. Wśród nich było 4 dzieci z zaburzeniami drgawkowymi, z których miał również ataksję; z deficytem czaszkowo-nerwowym; 2 z porażeniem połowiczym, z których miał również niedosłuch czuciowo-nerwowy; i 10 tylko z wadą słuchu.
Czternastu z tych 17 dzieci (14 procent próbki) miało dowody na następstwa neurologiczne w czasie badania: niedosłuch czuciowo-nerwowy w 11, zaburzenie drgawkowe wymagające terapii przeciwdrgawkowej u 2, i jawne upośledzenie umysłowe i pozostały niedowład połowiczny w 1. Na podstawie formalnej oceny audiologicznej, stwierdzono, że zaburzenia słuchu są jednostronne i łagodne u trojga dzieci, jednostronne i umiarkowane w trzech, obustronne i poważne w jednym, a dwustronne i głębokie w czterech.
Schematy antybiotykowe przepisane w ostrej fazie składały się z samej ampicyliny (u 34 dzieci), samego chloramfenikolu, ampicyliny i chloramfenikolu, a następnie samej ampicyliny (w 49), ampicyliny i chloramfenikolu, a następnie samego chloramfenikolu (w 11), oraz pełny cykl ampicyliny, a następnie pełny cykl chloramfenikolu (w 2).
Ani cechy przedmiotów, ani te leczenia nie różniły się między trzema miejscami w szpitalu. Porównanie 97 dzieci z indeksami z 33 innymi kandydatami do badania, których rodziny odmówiły udziału, nie wykazało różnic w odniesieniu do ciężkości choroby. Trzydzieści dzieci, które nie miały rodzeństwa, ale w inny sposób kwalifikowały się do testów, miało również chorobę o nasileniu porównywalną z chorobą 97 dzieci z podobizną do rodzeństwa.
Konsekwencje rozwojowe
Tabela 3. Tabela 3. Wyniki rozwojowe u dzieci z Indeksem w porównaniu z ich rodzeństwem. Wyniki sparowanych porównań indeksu dzieci z rodzeństwem w odniesieniu do wyniku przedstawiono w Tabeli 3. Średnie wyniki dzieci z indeksów mieściły się w zakresie średnim i były identyczne w przypadku niektórych miar w porównaniu z wynikami rodzeństwa. Jednak dzieci z indeksów uzyskały nieznacznie, ale znacznie niższe wyniki niż ich rodzeństwo, jeśli chodzi o czytanie (zarówno pod względem dokładności, jak i zrozumienia) w teście szeroko rozumianych osiągnięć – poprawionym i w teście z czytania z Gilmore.
Tabela 4. Tabela 4. Częstość występowania wyników sugerujących stan upośledzenia u dzieci w porównaniu do rodzeństwa. Dane o porównawczej częstości występowania upośledzeń rozwojowych przedstawiono w tabeli 4. W sposób zgodny z różnicami w wynikach do czytania w testach Szeroki zakres i Gilmore, więcej dzieci z indeksów niż rodzeństwo otrzymywało specjalną pomoc edukacyjną w czasie testów (26 vs 13 procent, P <0,05). Ogólnie jednak występowanie łagodnych warunków HCP było podobne w obu grupach.
Powiązane zmienne demograficzne i cechy podmiotów
Relacja między wynikami dzieci z indeksów a dziećmi rodzeństwa nie różniła się w zależności od miejsca w szpitalu
[hasła pokrewne: psychoterapia bielsko, psychoterapia zabrze, gumtree wieliczka ]