Cząsteczki sygnałowe w nadciśnieniu płucnym w niewydolnym stanie płodowym ad 5

Pacjenci z kontrolą mieli płucny opór naczyniowy w normalnym zakresie poniżej 220 dyn. sec. cm-5. W panelu C przedstawiono wyniki analizy regresji liniowej korelacji między poziomem białka angiopoetyny-1 w płucach a stopniem przedoperacyjnego oporu naczyniowego płuc u wszystkich 61 pacjentów. Dla każdej próbki gęstości pasm angiopoetyny-1 w analizie Western blot znormalizowano do gęstości odpowiedniego pasma aktyny. Tabela 1. Tabela 1. Półilościowa analiza morfometryczna naczyniowych zmian naczyniowych płuc. Ekspresję angiopoetyny-1 w tkance płucnej zmierzono za pomocą RT-PCR i analizy immunoblot (Figura 1A). Przed wykonaniem analizy molekularnej, skrawki płuc od każdego pacjenta badano pod mikroskopem świetlnym w celu oceny zmian w nadciśnieniu płuc zgodnie z klasyfikacją Heatha-Edwardsa 15 (tabela 1). Próbki od pacjentów z nadciśnieniem płucnym wykazywały stadium 2, 3, 4 lub 5 choroby Heatha-Edwardsa, z rozlanym przerostem przyśrodkowej tętnicy, przerostem i zwężeniem co najmniej jednej trzeciej wszystkich badanych tętniczek. Stwierdzono bezpośrednią korelację pomiędzy przedoperacyjnym ciśnieniem skurczowym tętnic płucnych a oporem naczyniowym płuc oraz patologiczną oceną zaatakowanych próbek.
Pacjenci z grupy z nadciśnieniem płucnym mieli wyższe wartości mRNA i białka angiopoetyny-1 w stanie stacjonarnym w swoich próbkach z biopsji (Figura 1A) niż u pacjentów kontrolnych. Transkrypty angiopoetyny-1 nie zostały wykryte, a białko angiopoetyny-1 było ledwo wykrywalne w próbkach z biopsji od pacjentów kontrolnych.
Korelacja ekspresji Angiopoetyny-1 i fosforylacji TIE2 z ciężkością choroby
Pacjenci z nadciśnieniem płucnym mieli większe ilości mRNA i białka angiopoetyny-1 w stanie stacjonarnym w płucach niż pacjenci kontrolni (Figura 1B). Poziom angiopoetyny-1 korelował bezpośrednio z ciężkości nadciśnienia płucnego mierzonego przedoperacyjnym oporem naczyniowym płucnym i skurczowym ciśnieniem tętniczym płucnym (Ryc. 1C). Odkryliśmy tę korelację między ekspresją genów a fenotypem (podwyższonym naczyniowym oporem płucnym) we wszystkich próbkach od pacjentów, niezależnie od przyczyny choroby. Angiopoetyna-1 nie została wykryta przez immunoblot w surowicy lub ścianie głównej tętnicy płucnej pacjentów z nadciśnieniem płucnym, co sugeruje, że to białko i jego działanie jest ograniczone do płuc.
Zbadaliśmy również ekspresję angiopoetyny-2, konkurencyjnego inhibitora angiopoetyny-1 w waskulogenezie, 16 w tkance płucnej od pacjentów z nadciśnieniem płucnym i w tkance płucnej od osób bez tego. W przeciwieństwie do angiopoetyny-1, poziomy mRNA lub białka angiopoetyny-2 w stanie stacjonarnym nie różniły się istotnie pomiędzy tkanką płuc od pacjentów z prawidłowym ciśnieniem i tkanką płuc od pacjentów z nadciśnieniem płucnym (dane nie przedstawione).
Figura 2. Figura 2. Korelacja między fosforylacją receptora TIE2 specyficznego dla śródbłonka w nasileniu płuc i ciężkości choroby, jak wykazano przez Western Blotting (Panel A), Immunoprecypitację z Immunoblotting (Panel B) i Linear Regression Analysis (Panel C)
[przypisy: stomatologia rzeszów, przychodnia rodzinna szczecin, lioven ]
[przypisy: lioven, olx czaplinek, terapia zajęciowa dla osób starszych ]